Ivm de extra veiligheidscontroles moesten we 3,5 uur voor de vlucht aanwezig zijn. Dus uiterlijk half twee. Rob en Joke hebben ons gebracht en na het inchecken van de koffers zijn we eerst wat gaan eten voor de douane. Hierna toch maar door de douane gegaan want het boarden stond gepland voor 15:20. Na een grondige controle van de ruimte gingen ze beginnen. Nog nooit zo meegemaakt. Ik vond het echt super onprettig zoals ik betast werd. En niet eens bij mijn protheses die natuurlijk bij de bodyscan opkleuren. Maar daarna weer wachten in de volgende ruimte tot we het vliegtuig in mochten. Eenmaal in het vliegtuig bleken de koffers van mensen die vertraging hadden nog niet aan boord wat ongeveer 20 minuten vertraging zou gaan opleveren. Het werden er 25 maar die hebben we onderweg ingehaald. Netjes op tijd landen we in Atlanta. Toen we bij de douane kwamen stond dat een rij. Niet normaal. Mensen van 2 Of 3 vliegtuigen stonden te wachten voor Veel te weinig loketten. Om 21:00 kwamen er twee loketten bij. Maar om 21:30 gingen ze bijna allemaal dicht. Want ze gingen naar huis. Echt niet normaal. Hele hal vol mensen maar tijd dus zoek het maar uit. Er werd het personeel gevraagd of ze wilde blijven en gelukkig deden een paar dat. om 21.50 waren we eindelijk aan de beurt. Daarna rennen naar de bagage rennen naar de douane schoenen uit. Toen het hele vliegveld over gerend naar de trein die ons naar B bracht. Rennen rennen rennen. Het vliegtuig was niet al weg het was namelijk bijna 3 uur vertraagd. Bijna niet helemaal want dan heb je recht op geld terug. Het is nu Nederlandse tijd 5.37 We zijn dus al 16 uur aan het reizen. En het einde is helaas nog niet in zicht. Het vliegveld is een grote puinhoop met overal wachtende mensen De rij voor de omboekbalie is 100 meter lang en vliegtuigen staan overal te wachten. Wat een zooitje. Moe moe moe Dylan probeert nu te slapen. Hopelijk later niet meer nieuws.